B.Çekmece Spor Akademisinde yapılan tavsiyeler, Sporcu ve Antrenör Anayasaları çalışması tüm spor kamu oyuna örnek olmuştur.Emeği geçenler başta B.Çekmece Belediye Başkanı sayın Dr Hasan Akgün olmak üzere B.Çekmece Gençlik ve Spor Müdürlüğü çalışanlarına TÜFAD İstanbul Yönetim kurulu olarak Teşekkür eder başarılarının devamını dileriz.

AKADEMİ EĞİTİMCİ ANAYASASI

Antrenör eğitim dili; hakaret, küfür, aşağılama ve alay içeremez. Öğrenciler üzerindeki disiplin ve saygı, bilge bir kişilik ile sağlanır. Sevecen bir yaklaşım, sağlam bir karakter, saygıyı hak eden tutarlı davranışlar, temiz ve özenli kıyafet ile örnek bir rol-model görüntüsü verir. Antrenörün gözünde bütün oyuncular eşittir. Kişilik olarak hepsi eşit değerde ve insan olarak kıymetlidir. Antrenörler eğitimler sırasında performansa göre davranış biçimini değiştirmez. İdeolojiler, duygusal sebepler eğitim programını ve şeklini etkilemez. Dini inanç, ten rengi, etnik köken gibi ayrımcılıklara sporda yer yoktur.Sevgi eşit paylaştırılmalı, saygı herkesin görevi olmalıdır. Arkadaşlık ilişkilerini geliştirecek çalışmalar yapmak antrenörün görevidir. Oyuncular arasında saygısızlık, küslük gibi durumlara izin verilmez. Sporcularla alay etme, küçük düşürücü ifadeler kullanma, söyleneni yapmadaki başarısızlık gibi olumsuzluklar, sabır ve tekrarlarla iyileştirilir. İşini zoraki yapan, iştahsız, isteksiz, negatif bir görüntü antrenörün öğrenciler üzerindeki gücünü zayıflatır.

AKADEMİ SPORCU ANAYASASI  

Akademi sporcusu antrenörüne, arkadaşına, rakibe, hakeme ve seyirciye saygılı olmalıdır: Antrenöre saygı; Eğitimcinin olduğu bütün ortamlarda dinleyici olan, sesini yükseltmeyen, söylediklerine dikkat kesilen, herhangi bir konuda itirazı varsı birebir söz isteyip dile getiren öğrenci davranış biçimidir. Arkadaşına saygı; Arkadaşını küçük görmeyen, aşağılamayan, alay etmeyen, hatalardan dolayı eleştirmeyen (aynı hataları kendisi de yapabileceğini bilen), destek olan, değer veren, herkese eşit uzaklıkta olan takım oyuncusu olmayı başaran sporculardır. Rakibe saygı; Müsabakalarda oyun kuralları çerçevesinde inatçı, hırslı, vazgeçmeyen, kazanmayı hedefleyen ancak her türlü sonucu sindirebilen, kazananı tebrik eden, rakiple didişmeyen, dalaşmayan, sözlü tartışmalara girmeyen oyuncu davranışıdır. Hakeme saygı; Hakem sahanın mutlak hakimidir. İnsandır yanlış kararlar verebilir. Onları değiştirmek oyuncunun görevi değildir. İtiraz el-kol hareketi, kararları beğenmeme gibi davranışlar istenmeyen davranışlardır. Seyirciye saygı; Olumlu ya da olumsuz tepkilere oyuncunun kulağı kapalı olmalıdır. Tribüne bakmak, cevap vermek ya da tartışmaya girmek doğru değildir.Tesisin dış kapısından giren sporu sadece ve sadece sahaya geliş amacına odaklanmalı, çalışma veya müsabakaya zihnini ve düşüncesini yoğunlaştırarak oyunda ya da çalışmada neler yapabileceğini düşünmelidir. Sporcunun kulağı eğitimcide olmalı, artık dış dünya ile (tribün, aile, arkadaş vs.) irtibatını kesip yapacağı işe dikkat kesilmelidir. Sporcunun malzemesi tam ve temiz olmalıdır. Sporcu sahaya girdikten sonra arkadaşlarıyla şakalaşma (güreş, itiş-kakış, el şakası vs.) gibi sululuklara ya da yüksek sesle konuşma (bağırma, argo, tribüne cevap verme, küfür etme vs.) sporcu davranışlarına uygun değildir. Antrenman veya müsabakalarda verilen görevleri dikkatle dinlemeli ve uygulamak için gayretli olmalıdır. Antrenman veya maçlarda verilen aralarda sadece dinlenmeli ve kendisini görevinden uzaklaştıracak (sululuk ve şakalaşma) durumlardan kaçınmalı, yeni görevlere hazır olmalıdır. Takım olarak toplanmalarda gerek antrenman, maç; gerek sosyal aktivite veya deplasmana gidiş-geliş esnasında ağırbaşlı, saygılı olmalı, düzgün hareket etmeli, araç içerisinde gürültü yapmadan yer değiştirmeden yapacağı işe, alacağı göreve konsantre olmalıdır. Sporcu işine saygılı olmalı, hiçbir çalışmayı kaçırmamalıdır. Sevinç ve üzüntü abartılmamalı, galibiyet veya yenilginin işin doğasında olduğu unutulmamalıdır. Takımdaki bütün bireyler eşit kıymettedir. Kimse kimseden üstün değildir. Kimsenin ayrıcalığı yoktur. Görevlerini yapanlar ve takıma yardım edenler mutlu olmalıdır. Şımarık, uyumsuz, disiplinsiz sporcu kendini çalışmanın dışında bırakır. Yukarıda belirtilen kurallar ve öneriler doğrultusunda hareketlerini düzenleyen öğrenciler, aile, okul ve sosyal hayatlarında doğru davranış ve ilişkiler kurmada sporcu kimliklerinin olumlu katkılarını yaşayarak

SPORCU VELİLERİNE TAVSİYELER

Spor; kişinin gösterdiği Performans aracılığı ile kendisini ifade etme şeklidir. Çocuğun kendisini özgürce ifade etmesine izin verin.Teknik sorumluluğu üstlenmiş olan eğitimciye ehliyetiniz olsa bile müdahale etmeyin. Tebrik, takdir, eleştiri ve yorumlarınız ne kırıcı ne de şımartıcı olsun. Çocuğunun en kıymetli olduğunu arkadaşlarının ve rakiplerinin velileri de kendi çocukları için düşünür. Gelişim çağında (7 – 14 yaş) hırs, inat ve mücadele doğrudur. Yegane beklenti kazanç şartlandırması ise yanlıştır. Her gün en iyi, en çalışkan, en becerikli, en faydalı olmak hiçbir çocuğun erişebileceği seviye değildir. Çocuğun takibi ve gözlemlenmesi sıkıntı verecek sıklıkta olmamalıdır. Teknik değerlendirmeler sadece sorumlu tarafından yapılmalı, artılar veya eksiler onun kriterlerine itibar edilerek doğruluğu kabul edilmeli. Başarının temeli eğitim modeli ve eğitimci tercihi ile doğru orantılıdır. Çeşitli sebeplerle çocuğun spora karşı isteksizliği oluşursa velinin buradaki tavrı ve müdahalesi sporcunun psikolojisini olumsuz etkilemeden, spordan yana olmalıdır. Eğitimcinin yaptırımı dikkate alınarak; düzenli ve sağlıklı beslenme konusunda veli ve eğitimci işbirliği yapmalı ve ortak hareket etmelidir